اختلال نعوظ و دیابت

اختلال نعوظ، ناتوانی در ایجاد یا حفظ نعوظ به اندازه کافی برای رابطه جنسی، یک مشکل رایج برای مردان مبتلا به دیابت است؛ به‎ ویژه در گروه مبتلا به دیابت نوع 2 که این موضوع می‌تواند ناشی از آسیب به اعصاب و رگ‌های خونی ناشی از کنترل ضعیف قند خون به طولانی‌مدت باشد.

دیابت شیرین (DM) شایع‌ترین علت اختلال نعوظ (ED) است. تا 28 درصد از مردانی که از ED شکایت دارند، DM یا دیابت شیرین به عنوان عامل اصلی ایجادکننده آن شناخته می‌شود. DM باید در تمام بیمارانی که با مشکل ED مراجعه می‌کنند بررسی شود.

اختلال نعوظ همچنین می‌تواند با سایر شرایط رایج در مردان مبتلا به دیابت، مانند فشار خون بالا و بیماری قلبی مرتبط باشد. اختلال نعوظ ممکن است در مردان مبتلا به دیابت زودتر از مردانی که این بیماری را ندارند، رخ دهد. مشکل در حفظ نعوظ حتی ممکن است قبل از تشخیص دیابت باشد.

مردان دیابتی باید کنترل دقیقی روی دیابت خود داشته باشند تا نه تنها از عوارض مزمن دیابت، بلکه از اثرات حاد آن، به ویژه اثر قند خون بالا بر عملکرد نعوظ جلوگیری کنند. تأثیر فیزیولوژیکی دیابت بر عملکرد جنسی در مردان بررسی شده است.

شرایط پزشکی مزمن، مانند دیابت، ممکن است بر بسیاری از این مؤلفه‌ها تأثیر بگذارد، نه تنها از نظر فیزیولوژیکی، بلکه از نظر روانی. بیش از دو میلیون کانادایی به دیابت مبتلا هستند که اکثریت (90٪) به دیابت نوع 2 که شایع‌ترین نوع دیابت بزرگسالان است، دچارند. شیوع دیابت با افزایش سن در ارتباط است. انتظار می‌رود با افزایش سن جمعیت، تعداد افراد مبتلا به دیابت به طور قابل توجهی افزایش یابد. دیابت اثر مخربی بر عملکرد جنسی دارد.

تغییرات کیفیت مایع منی در مردان دیابتی

تجزیه و بررسی مایع منی در افراد دیابتی، کاهش تحرک و تراکم اسپرم، مورفولوژی غیر طبیعی و به طور کلی افزایش ناهنجاری های پلاسمای منی را نشان می‌دهد. علاوه بر این، مردان دیابتی ممکن است به دلیل اختلال در عملکرد سلول‌های لیدیگ، تستوسترون سرم را کاهش دهند. انسولین می‌تواند از سد خونی بیضه عبور کند، اما سطح آن در پلاسمای منی به طور قابل توجهی با پارامترهای مایع منی مرتبط نیست.

مورفولوژی غیر طبیعی اسپرم در مردان دیابتی با افزایش سطح اسیدهای آمینه خاص در انزال مرتبط است و ممکن است به کاهش نرخ لقاح کمک کند. با این حال، مکانیسم‌های تغییر اسپرماتوژنز در مردان دیابتی به خوبی شناخته نشده است.

دیابت و اختلال در عملکرد انزال

اختلال انزال می‌تواند در اثر مصرف داروهایی مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین، جراحی مانند برداشتن پروستات از طریق مجرای ادرار یا اختلالات پزشکی مزمن ایجاد شود. دیابت یکی از علل غیرجراحی اختلال انزال است. نوروپاتی دیابتی بر تامین عصب سمپاتیک محیطی به گردن مثانه تاثیر می گذارد و در نتیجه با بسته شدن آن تداخل می‌کند و منجر به ناهنجاری‌های انزال می‌شود.

سیگار کشیدن احتمالاً مضرترین کوفاکتور دیابت است که تصلب شرایین را افزایش می‌دهد. دیس لیپیدمی، فشار خون بالا و چاقی نیز عوامل کوفاکتوری هستند که باید برای کاهش بروز نه تنها ED (انزال دیابتی)، بلکه همچنین بیماری قلبی کنترل شوند. در آینده ممکن است آنتی‌اکسیدان‌هایی برای بیماران دیابتی جهت جلوگیری از عوارض مزمن توصیه شود. تحقیقات هنوز برای جلوگیری از عوارض طولانی مدت مورد نیاز است.

 برای پرسش و پاسخ از دکتر روی لینک پرسش از دکتر کلیک کنید.

دکتر هوشنگ قوامی جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری و ناباروری و ناتوانی جنسی مردان در تهران (متخصص ارولوژی)