اختلال نعوظ نشانه چیست؟

اختلال نعوظ ، ناتوانی در گرفتن یا نگه داشتن نعوظ به اندازه کافی مناسب برای مقاربت جنسی است. گاهی از آن به عنوان ناتوانی جنسی یاد می شود، اگرچه این اصطلاح اکنون کمتر استفاده می شود.

اختلال نعوظ گاه به گاه غیر معمول نیست. بسیاری از مردان زمانی که استرس دارند آن را تجربه می کنند. با این وجود اختلال نعوظ مکرر می تواند نشانه ای از مشکلات سلامتی باشد که نیاز به درمان دارد. همچنین می تواند نشانه ای از مشکلات عاطفی یا روابطی باشد که ممکن است لازم باشد توسط یک متخصص حل شود.

در زندگی پر استرس و فشار امروزی، برای بسیاری از مردان ناتوانی در رابطه جنسی یا از دست دادن نعوظ در حین رابطه جنسی ممکن است اتفاق بیفتد. اما عامل اختلال نعوظ چیست و نشانه چه مشکلاتی می تواند باشد؟

اختلال نعوظ چیست؟

اختلال در نعوظ آلت یعنی عدم توانایی در نعوظ یا نگه داشتن نعوظ سفت است که منجر به ناتوانی از رابطه جنسی با شریک جنسی بشود. اختلال نعوظ گاه به گاه نسبتا رایج است و می تواند به دلایل مختلف از جمله خستگی ، استرس، بی علاقگی و بیماری های مختلف جسمی اتفاق بیفتد. اما اگر این اختلال تکرار شود می تواند نشانه بیماری هایی باشد که نیاز به مراجعه به متخصص درمان نعوظ دارند.

اختلال نعوظ نشانه چیست؟

اختلال نعوظ (Erectile Dysfunction) بیماری نیست بلکه علامت یک بیماری در فرد می‌باشد، به عبارتی فردی که سال‌های متمادی مبتلا به دیابت یا بیماری قلبی باشد مبتلا به اختلال نعوظ می‌گردد.

با بهبودی بیماری قلبی یا دیابت بسیاری از این بیماران بدون مصرف دارو بهبود می‌یابند.

48 درصد افراد مبتلا به اختلالات خواب، دچار اختلال نعوظ می‌شوند. در حالیکه افرادی که نعوظ‌ های شبانه در آنها کاهش یافته دارای اختلال خواب هستند، لذا اصلاح سندروم آپنه (اختلال در تنفس شبانه) باعث درمان اختلال نعوظ می‌شود. نقش اختلال نعوظ و بیماری عروق کرونر بر خلاف آنچه تصور می‌شود، با توجه به سن و جنسیت بیشتر از معمول است.

اختلال نعوظ با افزایش سن و چند فاکتور مساعد کننده آترواسکلروز عروق همراه می‌باشد که شامل: استعمال دخانیات و دیابت می‌باشد. هر فردی که هر کدام از این فاکتورها را داشته باشد 4 برابر بیشتر شانس ابتلا به اختلال نعوظ را خواهد داشت.

محققین بسیاری عقیده دارند که اختلال نعوظ از نوع واسکلوژنیک (اختلال عروق) نشانه بیماری ایسکمی قلبی بدون علامت می‌باشد. اختلال نعوظ شدید در افرادی که جهت بررسی عروق کرونر کاندید آنژیوگرافی می‌شوند، بیشتر است. در افراد مبتلا به بیماری قلبی با انسداد یک شریان کرونر اختلال نعوظ خفیف ولی در مواقع گرفتاری چند شریان، اختلال نعوظ شدیدتر است.

عامل اختلال نعوظ با ریسک فاکتورهای ایجاد کننده بیماری قلبی نظیر آترواسکلروز (بسته شدن عروق) ارتباط مستقیم دارد. چاقی و در نتیجه هیپرلیپیدمی (افزایش کلسنرول سرم) با ته نشست روی اندوتلیال عروق بدن، از جمله عروق کرونر قلب و عروق آلت باعث تنگی شریان‌ها شده و در نتیجه خون‌رسانی به اورگان‌های قلب یا آلت را کاهش داده باعث اختلال نعوظ می‌گردد.

اکثریت افراد مبتلا به ناتوانی جنسی که در آن آلت سفتی مناسب را برای عمل دخول و عمل جنسی موفقیت‌آمیز ندارند، گمان می‌کنند بیمار هستند در حالی که اختلال در نعوظ آنها ناشی از بیماری دیگری می‌باشد.

عامل اختلال نعوظ میتواند مشکلات مختلفی مثل فشار خون و بیماری قلبی و پر کاری و کم کاری تیروئید وچاقی و پرولاکتین بالا و کاهش تستوسترون در ارتباط باشد.

• در نعوظ ضعیف از نوع واسکلوپاتی (عروقی)، علت اختلال ،عدم تولید NO (نیتریک اوکساید) می‌باشد و در نتیجه cGMP مختل گردیده و نعوظ پدید نمی‌آید.
• بعد از مصرف مهارکننده‌های فسفودی استراز نوع 5، نیتریک اوکساید تولید گردیده و در نتیجه cGMP تولید شده باعث آرکشن می‌شود. در دو سوم مردان بعد از مصرف مهار کننده‌های فسفوی استراز نوع 5 (ویاگرا) با دوز اولیه دارو، پاسخ درمانی دیده می‌شود و بقیه نیز پاسخ درمانی را بعد از 6 تا 8 روز به دست خواهند آورد.

دو داروی سیلدنافیل و وردنافیل تقریبا دارای ساختمان شیمیایی مشابهی هستند ولی تادالافیل با دو ترکیب دیگر متفاوت است.

علائم اختلال نعوظ

علائم و نشانه‌های این مشکل عبارتند از:

• مشکل در نعوظ آلت
• مشکل در حفظ آلت در حالت نعوظ
• کاهش میل جنسی

چه عواملی باعث اختلال در نعوظ می شود؟

اختلال نعوظ می تواند به دلیل مشکلات در هر مرحله از فرآیند نعوظ ایجاد شود. نعوظ نتیجه افزایش جریان خون در آلت تناسلی شما است. جریان خون معمولاً توسط افکار جنسی یا تماس مستقیم با آلت تناسلی شما تحریک می شود.

هنگامی که یک مرد از نظر جنسی هیجان زده می شود، عضلات آلت تناسلی مرد شل می شوند. این موضوع امکان افزایش جریان خون از طریق شریان های آلت تناسلی را فراهم می کند  و دو محفظه داخل آلت تناسلی را پر می کند و در نتیجه آلت تناسلی مرد سفت و محکم می شود. نعوظ زمانی منقبض می شود که عضلات منقبض شده و خون انباشته شده از رگهای آلت تناسلی خارج شود.

دلایل احتمالی زیادی وجود دارد و می تواند شامل شرایط عاطفی و جسمی باشد. علل شایع عبارتند از:

• بیماری قلب و عروقی
• دیابت
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• چاقی
• سطح پایین تستوسترون یا عدم تعادل هورمون های دیگر
• بیماری کلیوی
• افزایش سن
• فشار
• اضطراب
• افسردگی
• مشکلات رابطه
• داروهای تجویز شده خاصی مانند داروهای مورد استفاده در درمان فشار خون بالا یا افسردگی
• اختلالات خواب
• استفاده مواد مخدر
• مصرف بیش از حد الکل
• استفاده از محصولات دخانیات
• برخی از بیماری ها، مانند بیماری پارکینسون یا بیماری ام اس (MS)
• آسیب به ناحیه لگن
• بیماری پیرونی، که باعث ایجاد بافت اسکار در آلت تناسلی می شود

اختلال نعوظ می تواند تنها توسط یکی از این عوامل یا توسط چندین عامل ایجاد شود. به همین دلیل بهتر است که علائم را با پزشک خود در میان بگذارید.

آزمایش های اختلال نعوظ

آزمایش برای اختلال نعوظ می تواند مراحل مختلفی را شامل شود، از جمله معاینه فیزیکی و سابقه جنسی. آزمایشات اضافی نیز ممکن است انجام شود تا مشخص شود که علائم شما به دلیل یک بیماری زمینه ای ایجاد شده است یا خیر.

معاینه بدنی

شما باید آمادگی لازم برای معاینه فیزیکی قلب و ریه را داشته باشید، پزشک فشار خون شما را بررسی کند و بیضه ها و آلت تناسلی شما را معاینه کند. همچنین برخی از پزشکان ممکن است معاینه مقعدی را برای بررسی پروستات نیز توصیه کنند.

مشاوره روانی – اجتماعی

پزشک از شما سوالاتی را در غالب یک پرسشنامه درباره علائم، سابقه سلامتی و سابقه جنسی می پرسد. پاسخ ها می تواند به پزشکان در تعیین شدت اختلال نعوظ کمک کند.

برخی از سسوالاتی که ممکن است از شما پرسیده شود عبارتند از:

• اختلال نعوظ شما ناگهان به وجود آمده است یا به تدریج؟
• آیا در احساس میل جنسی، انزال یا رسیدن به ارگاسم مشکلی دارید؟
• چند بار رابطه جنسی برقرار می کنید؟ آیا این فرکانس اخیراً تغییر کرده است؟
• نعوظ شما چقدر محکم است؟ آیا این تحت تأثیر شرایط خاص یا انواع تحریکات متغیر است؟
• صبح یا نیمه شب با نعوظ از خواب بیدار می شوید؟
• رابطه فعلی شما چگونه است؟ شما و همسرتان چه انتظاراتی از یکدیگر دارید؟ آیا تغییری ایجاد شده است؟
• آیا اخیراً استرس زیادی را تجربه کرده اید؟

آزمایشات تکمیلی

پزشک ممکن است آزمایش های اضافی را برای کمک به تشخیص عامل اختلال نعوظ انجام دهد. آزمایشات می تواند شامل موارد زیر باشد:

سونوگرافی: با استفاده از سونوگرافی می توان رگ های خونی آلت تناسلی را بررسی کرد تا مشخص شود آیا از نظر جریان خون آلت تناسلی مشکلی وجود دارد یا خیر.

تست (NPT): برای ارزیابی کیفیت نعوظ های شبانه شما از یک دستگاه قابل حمل و باتری مجهز به ران استفاده می شود. داده ها در دستگاه ذخیره می شوند که بعداً پزشک می تواند به آنها دسترسی پیدا کند.

تست تزریق: در طول این آزمایش، دارویی به آلت تناسلی شما تزریق می شود تا نعوظ را تحریک کند. این آزمایش به پزشک اجازه می دهد تا سفتی نعوظ و مدت زمان آن را ارزیابی کند.

آزمایشات ادرار: از آزمایش ادرار می توان برای بررسی دیابت یا سایر بیماریهای زمینه ای استفاده کرد.

آزمایش خون: از آزمایش خون می توان برای بررسی شرایطی مانند دیابت، بیماری های قلبی، مشکلات تیروئید و سطح پایین تستوسترون استفاده کرد.

این آزمایشات می تواند به پزشک در نحوه درمان اختلال نعوظ کمک کند و همچنین تعیین کند که آیا یک بیماری زمینه ای ممکن است باعث اختلال نعوظ شما شده باشد یا خیر.

درمان اختلال نعوظ

درمان اختلال نعوظ به علت اصلی و عامل اختلال نعوظ بستگی دارد. ممکن است لازم باشد شما از ترکیبی از روش های درمانی، از جمله دارو یا مشاوره درمانی استفاده کنید.

داروهای خوراکی

داروهای خوراکی برای درمان اختلال نعوظ بسیاری از مردان موفقیت‌آمیز هستند. این داروها شامل:

• سیلدنافیل (Viagra)
• تادالافیل (Cialis)
• واردنافیل (Staxyn)
• آوانافیل(Stendra)

قبل از مصرف هر دارویی برای اختلال نعوظ، از جمله مکمل های بدون نسخه و داروهای گیاهی، پزشک خود را در جریان بگذارید. داروها برای اختلال نعوظ در همه افراد موثر نیستند و ممکن است در شرایط خاص، مانند بعد از جراحی پروستات یا اگر دیابت دارید  اثر کمتری داشته باشند. برخی از داروها همچنین ممکن است خطرناک هم باشند.

کدام دارو برای درمان مناسب است؟

در مورد استفاده از 3 داروی زیر دو سئوال مطرح است:

1. کدامیک از سه دارو را برای درمان باید استفاده کرد؟

2. آیا بین دو داروی جدید در مقایسه با سیلدنافیل سیترات از نظر اثر درمانی تفاوتی وجود دارد یا خیر؟

اگر چه پاسخ درمانی با سیلندنافیل سیترات قابل قبول در سطح بالا می‌باشد ولی با توجه به بیماری‌های زمینه‌ای که باعث اختلال نعوظ شده‌اند، در حدود 30 تا 40 درصد در این افراد پاسخ درمانی دیده نمی‌شود.

انتخاب دارو موضوع بسیار مهمی می‌باشد. به هر حال آنچه در خصوص ریسک فاکتورهای ایجاد کننده ناتوانی جنسی باید مورد بحث قرار گیرد، شناسایی این ریسک فاکتورها توسط پزشک اورولوژیست می‌باشد زیرا درمان بر اساس مشخص کردن ریسک فاکتورها باید صورت گیرد. ریسک فاکتورهای ایجاد کننده اختلال نعوظ شامل: واسکولار، نرولوژیک، اندوکرین، سایکوژنیک و اورگانیک می‌باشند.

جراحی برای درمان اختلال نعوظ

در افرادی که به درمان های قبلی پاسخ نداده اند از اعمال جراحی استفاده می شود مثل پروتزهای آلت.  از جراحی های دیگر جراحی عروق است که بیشتر در افراد جوان غیر سیگاری و فاقد بیماری زمینه ای (دیابت) که بیشتر در اثر ضربه دچار اختلالات عروقی و اختلال در خونرسانی به آلت شده اند، استفاده می شود.

برای پرسش و پاسخ از دکتر روی لینک پرسش از دکتر کلیک کنید.

دکتر هوشنگ قوامی جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری و ناباروری و ناتوانی جنسی مردان در تهران