این بیماری با برگشت منی به داخل مثانه که علل دیگری در ایجاد آن دخالت دارد، اشتباه گرفته می شود. از علل برگشت منی به داخل مثانه، میتوان عمل پروستات و گردن مثانه و بعضی داروها که برای درمان دارویی پروستات خوش خیم استفاده میشود نام برد. برای تشخیص برگشت منی به داخل مثانه میتوان از آزمایش ادرار بعد از عمل جنسی و وجود نطفه یا اسپرم در آزمایش کمک گرفت
“نیامدن آب مرد” که در اصطلاح پزشکی به آن آنورگاسمی (Anorgasmia) یا انزال دیررس (Delayed Ejaculation) گفته میشود، به حالتی اطلاق میگردد که مرد با وجود تحریک جنسی کافی و میل جنسی طبیعی، نمیتواند به ارگاسم (اوج لذت جنسی) و انزال (خروج مایع منی) دست پیدا کند یا این فرآیند به شکل غیرطبیعی طولانی میشود. این وضعیت میتواند دلایل مختلفی داشته باشد که در ادامه به بررسی جامع آنها میپردازیم.

عدم خروج منی چیست؟
عدم خروج منی اگر به علت سایکولوژیک باشد، معمولا همراه با لذت جنسی (اورگاسم) نمیباشد. گاهی فرد مبتلا با یک زن بعد از عمل جنسی دچار عدم خروج منی میشود ولی با زن دیگر ممکن است این اتفاق پیش نیاید و ممکن است همین فرد بعد از انجام استمناع (خود ارضایی) منی از وی خارج شود.
در مواقعی که فرد تحت تاثیر استرس شدید است، ممکن است این حالت اتفاق افتد. عدم انزال توتال زمانی است که در هیچ وضعیتی بعد از عمل جنسی انزال صورت نمیگیرد.
علت نیامدن اب مردان
پزشکان عوامل مختلفی را شناسایی کرده اند که ممکن است بر انزال تأثیر بگذارد. این عوامل شامل موارد زیر است:
✅ بالا رفتن سن
ممکن است انزال انسان با افزایش سن از نظر قدرت و حجم کاهش یابد. پزشکان غالباً این را به سطح پایین تری از هورمونهای جنسی مرد نسبت می دهند.
✅ الکل
نوشیدن الکل ممکن است جریان خون داخل آلت تناسلی را کاهش داده و سیستم عصبی مرکزی را تحت فشار قرار دهد. این ضربه ها منجر به کاهش هیجان جنسی می شوند.
✅ آسیب عصبی
آسیب به اعصاب نخاع ، مثانه یا سایر نواحی که بر انزال تأثیر می گذارد می تواند بر جریان مایع منی تأثیر بگذارد.
✅ دیابت
مردان مبتلا به دیابت ممکن است مستعد ابتلا به مشکلات عصبی ناشی از انزال باشند.
✅شرایط پروستات
بزرگ شدن سرطان پروستات یا سرطان پروستات می تواند بر انزال تأثیر بگذارد. علاوه بر این ، افرادی که جراحی پروستات انجام داده اند ممکن است به دلیل آسیب عصبی ناشی از جراحی دچار تغییر در انزال شوند.
✅ عوامل جنسی
پوزیشنی که فرد هنگام انجام رابطه جنسی اتخاذ می کند و یک دوره کوتاه تحریک جنسی ممکن است بر شدت ارگاسم آنها تأثیر بگذارد.
علت های روحی عدم انزال
علت نیامدن اب مردان در زمینه روانی بیشتر میتواند موارد زیر باشد:
-اضطراب عملکردی (Performance Anxiety): نگرانی شدید در مورد توانایی جنسی و ترس از عدم ارضای شریک جنسی میتواند روند طبیعی انزال را مختل کند.
-استرس و اضطراب عمومی: استرسهای روزمره، مشکلات کاری یا مالی، یا اضطرابهای فراگیر میتوانند بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارند.
-افسردگی: یکی از عوارض شایع افسردگی، کاهش میل جنسی و اختلال در ارگاسم است.
-مشکلات رابطهای: تعارضات حلنشده با شریک جنسی، عدم صمیمیت عاطفی، یا عدم جذابیت جنسی میتواند منجر به این مشکل شود.
-تجربیات منفی گذشته: آسیبهای جنسی، شرم یا احساس گناه مرتبط با فعالیت جنسی در گذشته.
-عوامل مذهبی یا اخلاقی: اعتقادات سختگیرانه مذهبی یا اخلاقی که فعالیت جنسی را گناهآلود میدانند، میتوانند باعث بلوک روانی شوند.
-کسالت یا عادت کردن: طولانی شدن رابطه با یک شریک ثابت و عدم وجود تنوع یا هیجان میتواند منجر به کاهش تحریک شود.
-خودارضایی با تحریک خاص: عادت کردن به یک الگوی تحریک بسیار خاص یا شدید در خودارضایی، میتواند باعث شود فرد در رابطه جنسی معمولی با تحریک کمتر، به ارگاسم نرسد.

نقش داروها در نیامدن آب مرد
برخی داروها میتوانند به عنوان یک عارضه جانبی، باعث انزال دیررس یا آنورگاسمی شوند. این، یکی از شایعترین علل فیزیکی است.
-داروهای ضد افسردگی: این داروها، از جمله پاروکستین و فلوکستین که برای درمان قطعی زود انزالی شدید استفاده میشوند، به دلیل مکانیسم افزایش سروتونین، میتوانند انزال را بیش از حد به تأخیر بیندازند.
-داروهای ضد اضطراب (مانند بنزودیازپینها)
-برخی داروهای فشار خون (به خصوص بتا بلاکرها)
-داروهای ضد روانپریشی
-برخی داروهای بزرگ شدن پروستات (آلفا بلاکرها)
نقش بیماری در عدم انزال
عوامل بیولوژیکی و پزشکی نیز میتوانند در بروز این مشکل نقش داشته باشند:
-بیماریهای عصبی (Neurological Conditions): هرگونه آسیب یا بیماری که بر اعصاب مسئول کنترل انزال تأثیر بگذارد، میتواند مشکلساز باشد.
آسیبهای نخاعی
مولتیپل اسکلروزیس (MS)
نوروپاتی دیابتی (آسیب عصبی ناشی از دیابت)
سکته مغزی
بیماری پارکینسون
آسیبهای عصبی ناشی از جراحیهای لگن (مانند جراحی پروستات)
-مشکلات هورمونی:
سطوح پایین تستوسترون (هیپوگنادیسم): تستوسترون هورمون اصلی جنسی مردانه است و کاهش آن میتواند میل جنسی و توانایی ارگاسم را تحت تأثیر قرار دهد.
مشکلات تیروئید
-بیماریهای مزمن:
دیابت (به دلیل نوروپاتی)
بیماریهای قلبی و عروقی
نارسایی کلیه یا کبد
-انسداد یا مشکلات مجاری انزال:
انسداد مجرای انزال (به ندرت)
اسپرماتوژی شدید یا پروستاتیت
-مشکلات ساختاری آلت تناسلی:
بیماری پیرونی (انحنای آلت تناسلی) که ممکن است تحریک را دردناک یا ناکافی کند.
سیستم پرسش و پاسخ
ثبت سوال جدید
پیگیری سوال قبل
خروج ترشحات به مجرا
یک جزء اصلی انزال یا خروج منی بعد از عمل جنسی، امیشن (Emission) میباشد که بعضی عوامل نظیر بیماریهای اورگانیک، انسداد، بیماری روانی یا داروها باعث اختلال خروج یا امیشن میگردد. این اتفاق زمانی رخ می دهد که مجاری خارج کننده ترشحات پروستات یا کیسههای منی به علت عمل جراحی پروستات با لیزر یا مادرزادی مسدود باشد.
از بیماریها میتوان به بیماری دیابت نوع 2 اشاره کرد، که باعث پدیده فوق میشود. اعمال جراحی لیزر پروستات یا روش عمل دیگر پروستات (رزکسیون پروستات)، عمل جراحی سرطان بیضه و مثانه باعث انسداد داکتهای خروجی ترشحات به مجرا شوند. بیمارانی که مبتلا به سرطان پروستات هستند و تحت درمان با هورمون میباشند، دچار عدم انزال میشوند. افراد دچار ضایع نخاعی (SCI) نیز دچار عدم انزال میشوند ولی اورگاسم در آن ها وجود دارد. 60 درصد افرادی که دچار ضایعات نخاعی هستند دارای انزال میباشند.
پیشنهاد می شود بخوانید: 10 علت اصلی انزال دردناک در مردان
انزال خشک (Dry Ejaculation) چیست؟
در این گروه افراد، ناتوانی فرد در ایجاد انزال است که میتواند همراه با اورگاسم باشد یا نباشد. علت اصلی آن عدم خروج ترشحات از پروستات، کیسههای منی و VAS به داخل مجرا میباشد.
این بیماری علاوه بر ناباروری مردان باعث مشکلات و اثرات منفی روحی- روانی در مرد شده و باعث استرس و مسائل عاطفی و اعتماد به نفس شود، به طوری که بعضی مردها کاملا از اعمال جنسی خودداری و جلوگیری میکنند.
این بیماری ثانوی بستگی به عوامل زیر دارد:
- مهار عمل جنسی که رضایت جنسی و انزال به وجود نمیآید.
- مصرف داروهای ضد افسردگی و عصبی
- پروستاتکتومی که باعث ضایعه عصب میشود.
- آسیب به رکورد- نخاعی که باعث انقباض عضلات برای خروج انزال میشود.

عوارض ماندن اسپرم در بیضه
لوله های مختلفی که اسپرم را حمل می کنند ممکن است به دلایل مختلف مسدود شوند، برخی از عوامل شامل: آسیب ناخواسته ناشی از جراحی، عفونت های قبلی، ضربه یا رشد غیرطبیعی مانند فیبروز کیستیک یا شرایط ارثی مشابه. انسداد می تواند در هر سطح از بیضه، در لوله هایی که بیضه را تخلیه می کنند، در اپیدیدیم، در مجاری انزال یا مجرای ادرار رخ دهد.
در بعضی از مردان، اپیدیدیم مسدود می شود و از ورود اسپرم به مجاری دفع و داخل لوله انزال جلوگیری می کند. انسداد می تواند در یک طرف یا در هر دو طرف ایجاد شود. اگر مردی از یک طرف انسداد اپیدیدمی داشته باشد ، ممکن است از تعداد اسپرم کمتری برخوردار باشد. اگر مردی از هر دو طرف انسداد اپیدیدیمی داشته باشد، منجر به آزواسپرمی (تعداد اسپرم صفر) می شود.
عدم تخلیه اسپرم یا آزاد نکردن مایع منی، معمولاً بی ضرر است، اما باز هم خطرات ناشی از آن به علت آزاد نکردن منی بستگی دارد. برخی از انواع عملکرد جنسی می تواند باعث عدم تخلیه اسپرم و باعث ناباروری شود.

علت خالی شدن آب کمر
کاهش سطح تستوسترون یکی از علت های کم بودن مایع منی هنگام انزال است. مردان وقتی با تغییر در مقدار منی خود مواجه می شوند، این موضوع برایشان نگران کننده است. باید توجه داشته باشید ه این موضوع تاثیری در به ارگاسم رسیدن و انزال در مردان ندارد. خالی شدن آب کمر ممکن است به دلیل به دلیل کم بودن تعداد اسپرم، عوامل سبک زندگی و کمبودهای غذایی رخ دهد. البته این مشکل دلیل قطعی ندارد و بهتر است توسط متخصص اورولوژی بررسی شود.
درمان عدم خروج منی و انزال
راهکارهای درمانی متعدد برای عدم خروج منی وجود دارد ولی طبق گزارشات، درصد موفقیت درمانی قابل قبول و امیدوارکننده میباشد.
-تعدیل داروها: اگر داروهای خاصی عامل مشکل هستند، پزشک ممکن است دوز را تغییر دهد، دارو را قطع کند یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.
-رواندرمانی و سکستراپی: برای علل روانشناختی، مشاوره فردی، زوجدرمانی و تکنیکهای خاص سکستراپی بسیار مؤثر هستند.
-درمان بیماریهای زمینهای: کنترل دیابت، بیماریهای قلبی یا مشکلات هورمونی میتواند به بهبود عملکرد جنسی کمک کند.
-تغییرات سبک زندگی: کاهش مصرف الکل، ترک سیگار، مدیریت استرس و ورزش منظم.
-دارو درمانی: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی را برای تحریک انزال تجویز کند، اما این موارد کمتر شایع هستند.
-تحریک ارتعاشی آلت (PVS) و تحریک انزال از طریق مقعد (تحریک رکتال):روشهای درمانی تخصصی هستند که عمدتاً برای مردانی به کار میروند که به دلیل آسیبهای نخاعی یا مشکلات عصبی دیگر، دچار مشکل آنورگاسمی (عدم توانایی در رسیدن به ارگاسم و انزال) هستند. این روشها هدفشان “تحریک رفلکس انزال” است که در اثر آسیب عصبی دچار اختلال شده است.
۱- تحریک ارتعاشی آلت (PVS: Penile Vibratory Stimulation)
این روش شامل استفاده از یک دستگاه لرزاننده (ویبراتور) پزشکی با فرکانس و شدت مشخص است که روی سر آلت تناسلی (گلنس) اعمال میشود. هدف این است که با ایجاد لرزش و ارتعاش قوی، اعصاب حسی آلت تناسلی را تحریک کرده و یک رفلکس عصبی را آغاز کند که در نهایت منجر به انزال میشود. در افراد دچار آسیب نخاعی، مسیرهای عصبی بین مغز و محل آسیب ممکن است قطع شده باشند، اما رفلکسهای نخاعی پایینتر از محل آسیب (که شامل رفلکس انزال هم میشود) ممکن است همچنان دستنخورده یا تا حدی فعال باشند. تحریک ارتعاشی شدید، این رفلکسهای نخاعی را فعال میکند و باعث میشود بدن “به صورت ناخودآگاه” فرآیند انزال را آغاز کند، حتی اگر فرد احساس جنسی یا ارگاسم ذهنی را تجربه نکند.
در حدود 60 درصد از مردانی که از PVS استفاده میکنند و کاندید مناسبی برای این روش هستند (به خصوص آنهایی که آسیب نخاعی دارند)، این روش موفقیتآمیز بوده و میتواند باعث انزال شود.
“آنهایی که ضایعه بالای T10 (مهره ی دهم ستون فقرات) دارند، شانس بهبود بالایی دارند”
مراکز عصبی مسئول رفلکس انزال در نخاع در ناحیه کمری-خاجی (Lumbosacral) قرار دارند (معمولاً بین مهرههای T10 تا L2). اگر آسیب نخاعی بالاتر از این مراکز (مثلاً در T10 یا بالاتر) باشد، به این معنی است که ارتباط بین مغز و این مراکز ممکن است قطع شده باشد، اما خود مراکز و مسیرهای عصبی زیرین (که رفلکس انزال را کنترل میکنند) ممکن است دستنخورده باقی مانده باشند. در نتیجه، تحریک مستقیم این مراکز از طریق PVS میتواند رفلکس انزال را آغاز کند. اگر آسیب در سطوح پایینتر (مثلاً زیر T10 و در ناحیه کمری-خاجی) باشد، ممکن است خود مراکز رفلکس انزال نیز آسیب دیده باشند و شانس موفقیت PVS کمتر شود.
۲- تحریک انزال از طریق مقعد (تحریک رکتال)
این روش که به آن الکترو-انزال (Electroejaculation) نیز گفته میشود، یک روش تهاجمیتر است که تحت بیهوشی یا بیحسی انجام میشود. در این روش، یک پروب (ابزار میلهای شکل) مخصوص که جریان الکتریکی ملایم و کنترلشدهای تولید میکند، از طریق مقعد وارد رکتوم (راست روده) میشود. این پروب در نزدیکی غده پروستات و کیسههای منی قرار میگیرد و با اعمال جریان الکتریکی، اعصاب سمپاتیک مسئول انزال را تحریک میکند.
اعصاب سمپاتیک نقش کلیدی در فرآیند انزال دارند. با اعمال مستقیم جریان الکتریکی به این اعصاب از طریق دیواره رکتوم، یک تحریک قوی ایجاد میشود که میتواند رفلکس انزال را در افرادی که آسیب عصبی دارند، آغاز کند. این روش معمولاً در شرایطی استفاده میشود که PVS مؤثر نبوده یا در آسیبهای عصبی خاص که تحریک الکتریکی مستقیم اعصاب سمپاتیک کارآمدتر است.
محدودیتها و عوارض:
یک روش تهاجمی است و نیاز به بیهوشی یا بیحسی دارد.
میتواند دردناک باشد (اگر بیهوشی کافی نباشد).
خطر آسیب به بافتهای اطراف رکتوم و پروستات وجود دارد.
میتواند باعث انزال رتروگراد (برگشت اسپرم به مثانه) شود.
عوارض جلوگیری از انزال
به یاد داشته باشید که جلوگیری از انزال میتواند برای پروستات ضرر داشته باشد زیرا پروستات در تولید مایع منی نقشی اساسی دارد. هیچ مدرکی نشان نمی دهد که انسداد اسپرم می تواند باعث آسیب یا عوارض جانبی منفی شود. اسپرم اگر تخلیه نشود برای بدن مضر نیست. بدن اسپرم هایی را که از طریق انزال خارج نمی شوند دوباره جذب می کند. این هیچ عارضه جانبی در میل جنسی یا باروری ندارد.
با این حال، ممکن است عوارض جانبی احتمالی در افرادی که هنگام تحریک جنسی، انزال را به تأخیر می اندازند یا از آن اجتناب می کنند، وجود داشته باشد.
عوارض جلوگیری از انزال می تواند شامل موارد زیر باشد:
- لذت جنسی شما و همسرتان را کاهش داده است
- ایجاد استرس یا اضطراب در مورد عملکرد جنسی
- مشکلات زناشویی یا روابط به دلیل زندگی نامناسب جنسی
- ناتوانی در باردار شدن شریک زندگی خود (ناباروری مردان)




