درباره دکتر
اینجانب دکتر هوشنگ قوامی بورد تخصصی جراحی کلیه ، مجاری ادرار و ناباروری مردان را در سال 63 اخذ نموده ام و پس از گذراندن امتحان تخصصی و گرفتن دانشنامه از دانشگاه اصفهان شروع به کار کردم. سپس به اصرار استاد عزیزم، این شهر را ترک کرده و در دانشگاه اهواز استخدام شدم.
چند سالی از جنگ تحمیلی می گذشت، در این دوران ضمن ارائه سرویس خدمات درمانی، به تربیت رزیدنت های تخصصی ارولوژی با کمک 2 نفر از همکاران پرداختم.
بخش اورولوژی بیمارستان گلستان اهواز، تنها بخش جراحی کلیه در خوزستان بود و در بیشتر اوقات نیز بیماران زیادی از خرم آباد، بروجرد و شهرهای اطراف شیراز که به اهواز نزدیک بودند به آنجا مراجعه می کردند.
گاهی بیماران برای عمل پروستات یا سرطان یکسال در نوبت بودند. متاسفانه وضعیت و شرایط جنگی امکان آنرا ایجاد نکرد که بتوانیم آمار عمل در بیماری های مختلف را جمع آوری کنیم ولی دو مورد را مثال می زنم. در حدود 1000 مورد رزکسیون پروستات خوش خیم، 500 مورد عمل جراحی سرطان مثانه چه نوع سطحی ( خوش خیم) و چه پیشرفته را در پرونده کاری خود ثبت کرده ایم.
در این مدت در کنگره های خارج از کشور (سوئد ، ایتالیا ، آفریقا ، سنگاپور ، مالزی و کانادا) شرکت کردم و عضو آکادمی enu و siw اروپا و فرانسه هستم. همیشه سعی کرده ام اطلاعات پزشکی ام به روز باشد، که بیماران برای یک پروستاتیت سرگردان مطب های گوناگون نشوند. اخیرا بعلت یکی از معضلات کنونی جامعه که اختلالات جنسی می باشد، اقدام به تالیف کتاب راهنمای تشخیص و درمان اختلالات نعوظ مردان و اختلالات جنسی زنان کرده ام که تهیه این مجموعه 3 سال به طول انجامید و کتاب نمونه سال شد.
خوشحالم که توانسته ام متخصص های برجسته ای تقدیم جامعه کشورم نمایم و خود نیز همواره سعی کرده ام با بیماران رابطه ای دوستانه برقرار کرده و با صرف وقت، مشکلات آنان را حل نمایم.
اینجانب ضمن حضور فعال در کنگره های اورولوژی داخلی و شرکت در کنفرانس های ماهیانه انجمن اورولوژی سعی کرده ام هر چه بیشتر به آخرین اطلاعات علمی دنیا دسترسی پیدا کنم و با آنها آشنا شوم.
اولین پیوند کلیه از جسد در سال 66 در بیمارستان گلستان اهواز، بخش اورولوژی توسط اینجانب و همکاران از جسد یک نفر شهید جنگ تحمیلی به یک مرد 40 ساله کارمند بانک ملی در ساعت 3 نیمه شب انجام شد که این عمل 3 ساعت به طول انجامید و در نهایت نتیجه موفقیت آمیز بود. در آن سالها ما هم مثل سایر کشورهای اروپائی و آمریکایی اعتقاد داشتیم که پیوند می بایست از جسد انجام گیرد و جان افراد زنده به مخاطره نیافتد.
البته مسلم است این امر مستلزم تشویق مردم عزیز به اهداء اعضا بدن بعد از مرگ طبیعی بود که نیاز به فرهنگ سازی، آگاهی اجتماعی در سراسر ایران داشت. خوشبختانه این امر توسط اساتید نفرولوژیست و اورولوژیست کم کم صورت گرفت، بطوریکه امروزه 60-70 درصد پیوند کلیه از جسد انجام می گیرد.