اختلال پریاپیسم؛ علائم و علل

در بیماری اختلال پریاپیسم آلت تناسلی مردان به مدت طولانی، شاید برای چند ساعت، در حالت نعوظ می‌ماند. این نعوظ الزاماً ناشی از تحریک جنسی نیست و درد بسیار زیادی را بر بیمار متحمل می‌کند. در این بیماری خون در آلت تناسلی مردان محصور می‌شود؛ این خون فاقد اکسیژن است و سبب می‌شود بافت آلت تناسلی از بین برود.

اگرچه پریاپیسم به طور کلی یک بیماری غیرمعمول است، اما معمولاً در گروه‌های خاصی مانند افرادی که به بیماری سلول‌های خونیِ داسی شکل مبتلا هستند، رخ می‌دهد.

پریاپیسم معمولاً مردان 30 ساله و بالاتر را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در دوران کودکی هم در پسران مبتلا به بیماری سلول داسی شکل اتفاق بیفتد.

راههای طبیعی درمان اختلال نعوظ

علائم

علائم پریاپیسم بسته به نوع آن متفاوت است. دو نوع اصلیِ اختلال پریاپیسم عبارتند از:

پریاپیسم ایسکمیک و پریاپیسم غیرسکمیک.

پریاپیسم ایسکمیک

پریاپیسم ایسکمیک، نتیجه عدم خروج خون از آلت تناسلی است. خون در آلت تناسلی به دام می‌افتد زیرا نمی‌تواند از سیاهرگ‌های آلت تناسلی خارج شود. یا حتی ممکن است مشکلی مانند انقباض ماهیچه‌های صاف در بافت نعوظ آلت تناسلی وجود داشته باشد. پریاپیسم ایسکمیک رایج‌ترین نوع پریاپیسم است و برای جلوگیری از عوارض ناشی از نرسیدن اکسیژن کافی به بافت آلت تناسلی، به مراجعه فوری به پزشک نیاز دارد.

علائم پریاپیسم ایسکمیک

• نعوظ بیشتر از چهار ساعت بدون تحریک جنسی
• سفتی ساقه آلت تناسلی و نرمی نوک آن
• درد پیشرونده در آلت تناسلی

پریاپیسم غیرسکمیک

پریاپیسم غیرسکمیک، زمانی اتفاق می‌افتد که گردش جریان خون از طریق شریان‌های آلت تناسلی به درستی کار نمی‌کند. با این حال، بافت‌های آلت تناسلی همچنان مقداری جریان خون و اکسیژن دریافت می‌کنند. پریاپیسم غیرسکمیک اغلب به دلیل تروما رخ می‌دهد.

علائم پریاپیسم غیرسکمیک

• نعوظ بیشتر از چهار ساعت بدون تحریک جنسی
• سفتی ساقه آلت تناسلی و نرمی نوک آن
• معمولاً بدون درد

نعوظ صبحگاهی چیست؟

علل ایجاد اختلال پریاپیسم

نعوظ معمولاً در پاسخ به تحریک فیزیکی یا روانی رخ می‌دهد. این تحریک باعث شل شدن برخی از ماهیچه‌های صاف و افزایش جریان خون به بافت‌های اسفنجی آلت تناسلی می‌شود. در نتیجه آلت تناسلیِ پر از خون، نعوظ پیدا می‌کند. پس از پایان تحریک، خون به بیرون جریان می‌یابد و آلت تناسلی به حالت غیر سفت (شل) خود باز می‌گردد.

پریاپیسم زمانی اتفاق می‌افتد که بخشی از این سیستم (خون، عروق، ماهیچه‌های صاف یا اعصاب) جریان طبیعی خون را تغییر می‌دهد و نعوظ ادامه می‌یابد. پریاپیسم علت دقیق و مشخصی ندارد، اما شرایط متعددی ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند؛ از جمله:

• اختلالات خونی: مانند بیماری سلول داسی شکل، سرطان خون، تالاسمی، مولتیپل میلوما و …
• داروهای تجویزی: مانند آلپروستادیل (Caverject، Edex)، پاپاورین، فنتولامین (Oraverse) و..
• داروهای ضد افسردگی: مانند فلوکستین (پروزاک)، بوپروپیون (ولبوترین XL، ولبوترین SR)، ترازودون و سرترالین
• مسدودکننده‌های آلفا: شامل پرازوسین (مینی پرس)، ترازوسین، دوکسازوسین (کاردورا) و تامسولوسین (فلوماکس)
• داروهای مورد استفاده برای درمان اضطراب یا اختلالات روان پریشی: مانند هیدروکسی زین (ویستاریل)، ریسپریدون (ریسپردال)، الانزاپین (زیپرکسا)، لیتیم (لیتوبید)، کلوزاپین (کلوزاریل)، کلرپرومازین و تیوریدازین
• رقیق‌کننده‌های خون: مانند وارفارین (جانتوون) و هپارین
• هورمون‌ها: مانند تستوسترون یا هورمون آزادکننده گنادوتروپین
• داروهای مورد استفاده برای درمان اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD): مانند متیل فنیدات (کنسرتا، ریتالین) و اتوموکستین (Strattera)
• مصرف الکل و مواد مخدر: الکل، ماری جوانا، کوکائین و سایر مواد مخدر می‌توانند باعث پریاپیسم، به ویژه پریاپیسم ایسکمیک شوند.
• جراحت: یکی از علل شایع پریاپیسم غیرسکمیک، ضربه یا آسیب به آلت تناسلی، لگن یا ناحیه بین آلت تناسلی و مقعد (پرینه) است.

منبع: https://www.mayoclinic.org

در ادامه شما را به دیدن ویدیو 👇 درمان ناتوانی جنسی یا اختلال نعوظ  👇 دعوت می کنیم.

 برای پرسش و پاسخ از دکتر روی لینک پرسش از دکتر کلیک کنید.

دکتر هوشنگ قوامی جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری و ناباروری و ناتوانی جنسی مردان در تهران (متخصص ارولوژی)